Абшчына Свята-Пакроўскага кафедральнага сабора з моманту яго заснавання клапацілася пра падтрымку тых людзей, што аказаліся ў цяжкай жыццёвай сітуацыі. У першыя гады пасля асвячэння храма на асаблівым царкоўным апекаванні знаходзіліся сем’і загінулых у руска-японскай вайне ваеннаслужачых Гродзенскага гарнізона.
У гады пасля Першай сусветнай вайны і вяртання праваслаўнага насельніцтва г. Гродна з вымушанага бежанства Свята-Пакроўскі сабор становіцца натуральным цэнтрам наладжвання жыцця праваслаўных жыхароў г. Гродна ў новых няпростых умовах. У 20-я – 30-я гг. ХХ стагоддзя саборная абшчына аказвала дабрачынную дапамогу бедным і маламаёмным людзям.
У гады Другой сусветнай вайны і ва ўмовах нямецкай акупацыі святары аказвалі дапамогу ваеннапалонным, а таксама па меры магчымасці ратавалі людзей ад карных дзеянняў фашыстаў. У савецкі час царкоўная абшчына сама аказалася пад моцным ціскам атэістычнай прапаганды і антыцаркоўных дзеянняў улады. Але і ў гэты час чалавек, які меў патрэбу, мог знайці дапамогу і падтрымку.
З 1995 года пры Пакроўскім саборы было заснавана сястрянства ў гонар святой Юліаніі Альшанскай. Галоўнай задачай сястрыцтва было сацыяльнае служэнне і дапамога хворым і бедным. У справе дапамогі бліжнім актыўна ўдзельнічала і ўдзельнічае Сафійская маладзёвае брацтва.
З 2016 года пры Свята-Пакроўскім кафедральным саборы дзейнічае сацыяльная служба, якая займаецца разглядам усіх выпадкаў зваротаў па дапамогу у той ці іншай жыццёвай сітуацыі. Асаблівы кірунак працы сацыяльнай службы Пакроўскага сабора – аказанне дапамогі насельнікам Гродзенскага дома начнога перабывання.
Русский
Беларуская
